Węgiel jest niezbędnym atrybutem fajki wodnej, bez której nie można cieszyć się gęstym dymem. Jego wybór należy potraktować poważnie. Możesz sam zrobić węgiel, ale tylko w ostateczności, gdy nie ma pod ręką realnego.
Obecnie istnieją dwa rodzaje węgla: naturalny i chemiczny. Ten ostatni jest rzadko używany wśród prawdziwych koneserów fajki wodnej. Chociaż szybko się zapala, szybko się ochładza. Taki węgiel nie jest w stanie utrzymać ciepła przez długi czas i należy go często zmieniać. To bardzo rozprasza proces.
Węgle naturalne
Węgle naturalne są wypalane dłużej i dłużej utrzymują ciepło. Najczęściej są one wykonane z łupin orzecha kokosowego. Takie węgle nie wydzielają szkodliwych substancji podczas palenia i nie wpływają na smak tytoniu. Muszą być zmieniane co pół godziny. W tym czasie możesz cieszyć się dużą ilością dymu z fajki wodnej. Węgle kokosowe można kupić w każdym specjalistycznym sklepie.
Miłośnicy fajki wodnej często używają węgli wykonanych z drewna cytrynowego. Nie psują też smaku tytoniu i nie wydzielają szkodliwych substancji podczas spalania. W porównaniu z węglami kokosowymi mają wady: muszą być wstępnie rozdrobnione i często wymieniane. Ale jeśli nie masz pod ręką kokosów, zrobią to cytryny.
Węgle chemiczne
Węgle chemiczne (samozapalne) są zapalane i stygną kilka razy szybciej niż naturalne. Nieprzyjemny zapach może wydobywać się z takich węgli podczas palenia fajki wodnej. Po ich zapaleniu powstaje wiele iskier.
Węgle chemiczne wytwarzane są z suchego alkoholu lub azotanu. Węgle z saletry po rozpaleniu pachną szczególnie nieprzyjemnie, więc powinieneś preferować węgiel z alkoholu. Oba są zalecane do stosowania tylko w dobrze wentylowanych pokojach lub na ulicy.
Zanim zaczniesz palić nargile, węgiel musi zostać całkowicie wypalony. Upewnij się, że nie pozostały czarne plamy.
