Od dawna uważany jest za mieszkańca czysto południowych regionów śliwki wiśniowej, migrujących dziś do centralnych, północno-zachodnich, a nawet Uralu regionów naszego kraju. Stało się to możliwe dzięki opracowaniu specjalnych mrozoodpornych hybryd tej niesamowitej kultury, która jest szczególnym rodzajem śliwki, którą wszyscy kochamy, bogatej w cały arsenał przydatnych kwasów, soli mineralnych, witamin, pektyn.
Śliwka wiśniowa jest rośliną termofilną i swiatłolubną, której owoce nigdy nie dojrzewają w tym samym czasie. Jest niezwykle produktywny: posadzone drzewo jest w stanie zadowolić właściciela dwa lata po posadzeniu; mrozoodporny i nie kapryśny dla gleby.
Trwałe piękno
Ta kamienna roślina owocowa ma dość krótki okres uśpienia i, w przeciwieństwie do innych drzew owocowych, kwitnie bardzo wcześnie, bez obawy przed silnymi wiosennymi przymrozkami. Wskaźnik ten nazywa się „wysokim pobudzeniem” uśpionych nerek. Proces ten zachodzi natychmiast po kwitnieniu migdałów, jednocześnie z brzoskwiniami i morelami, zwykle na początku kwietnia.
Kwiaty wiśni są niezwykle odporne na niskie temperatury i tolerują spadki do 3-8 stopni C. Takie „szczególnie odporne” odmiany należą do kategorii, na przykład „Scythian Gold”. Jajniki znoszą takie warunki znacznie gorzej niż kwiaty i zamarzają już przy minus 2, jednak zamrożone drzewo może bardzo szybko się zregenerować i zapewnić dobre zbiory w przyszłym roku.
Śliwka wiśniowa jest ulubieńcem pszczół i cudownej rośliny miodowej, która jest w stanie utrzymać żywotność pyłku od 30 do 80 dni. Kwiaty wiśni są niezwykle pachnące i bogate w nektar. Krzew kwitnie z reguły pojedynczymi kwiatami, jednak są wyjątki, gdy z pąka pojawiają się jednocześnie dwa nisko ukwiecone parasole. Pąki o bardzo delikatnych odcieniach z reguły pojawiają się przed liśćmi, chociaż zdarzają się przypadki, gdy kwitnienie następuje jednocześnie z szerokimi liśćmi, które mają owalny kształt. Pąki mogą układać się zarówno na gałęziach, jak i na pędach.
