Szafirowy kryształ jest drogim produktem, przy wytwarzaniu którego wykorzystuje się sztucznie hodowane szafiry. Szafir jest przezroczystym minerałem o super twardej formie krystalicznej. W zależności od zanieczyszczeń w swojej strukturze może przyjmować różne kolory: fioletowy, zielony, żółty, pomarańczowy lub czerwony.
Najcenniejszym szafirem jest niebieski, ale czerwony kryształ jest już nazywany rubinem. Do produkcji szafirowego kryształu stosuje się bezbarwny (czysty) kamień.
Sztuczny kryształ
Szafiry są wydobywane w taki sam sposób, jak konwencjonalne kopalne cenne minerały. W okularach o tej samej nazwie, nieprzeznaczonych do produkcji biżuterii, kamień naturalny zastępuje się syntetycznym. Na początku XX wieku chemik z Francji Augustus Verneuil wydał pierwszy na świecie sztuczny kryształ szafiru. Wynaleziony przez niego proces tworzenia kamienia jest wykorzystywany w naszych czasach. Tlenek glinu ogrzewa się do wysokich temperatur i utrzymuje przez pewien czas pod wysokim ciśnieniem.
Właściwości fizyczne
Szafirowy kryształ jest bardzo trwały i trudny w obróbce; do cięcia używa się specjalnych pił diamentowych. Według skali Mohsa (szacuje się twardość materiałów) szafirowy kryształ ma 9 jednostek, dla porównania, stal hartowana - 8 jednostek. Poza tym szkło to jest prawie niemożliwe do zarysowania. Ze względu na swoje właściwości stał się powszechny w życiu codziennym i przemyśle.
