Piece do kąpieli są różnorodne - stal i żeliwo, kamień i cegła, gaz, drewno, elektryczność. Większość miłośników lekkiej pary korzysta z pieców na drewno z generatorem pary i konwekcją. A niektórzy mogą zdecydować się na kuchenkę elektryczną.
Na rynku rosyjskim zidentyfikowano dwóch niewątpliwych liderów w produkcji pieców do sauny - fińską firmę Harvia i rosyjski Teplodar. Harvia produkuje piece do łaźni suchych i saun, a Teplodar produkuje wysokiej jakości piece opalane drewnem, które pasują na każdą kieszeń.
Wybierając piec, należy kierować się takimi kryteriami, jak obliczona objętość łaźni parowej, pożądana jakość pary, obecność lub brak konwekcji i tunel spalania.
Co to za lekka para?
Jakość pary w wannie jest lekka. Powietrze w łaźni parowej nie powinno się przegrzewać. Dlatego piec musi wytwarzać przegrzaną drobną parę, która jest uzyskiwana tylko wtedy, gdy kamienie są podgrzewane do co najmniej 500 stopni. Ale tutaj czeka inne niebezpieczeństwo - w takiej temperaturze kamieni powietrze w łaźni parowej nagrzeje się powyżej 100 stopni, a para będzie silna. Piece na drewno wyposażone w generator pary pomagają poradzić sobie z tym problemem. Generator pary to metalowa komora zamontowana obok pieca. Grzeje się szybciej niż kamienie i zapewnia taką samą lekką parę w łaźni parowej.
Z konwekcją czy bez?
Kolejnym kryterium jest obecność konwekcji. W ogólnym sensie konwekcja to ruch powietrza w łaźni parowej, gdy schłodzone powietrze opada i wchodzi od dołu pod piec, gdzie ponownie się nagrzewa i podnosi. Jest to proces mieszania warstw gorącego i zimnego powietrza w łaźni parowej, dzięki czemu kąpiel nagrzewa się szybciej. Piekarnik bez konwekcji powinien rozgrzewać się przez kilka godzin. Piece konwekcyjne między piecem a kamieniami mają szczelinę, przez którą przepływa powietrze, co pozwala na znacznie szybsze nagrzewanie kąpieli.
